کد خبر: 1219632
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ - ۲۳:۰۰
وقتی وزیر ورزش گوش شنوا ندارد
حالا حکایت وزارت ورزش و مسئولان ذی‌ربط ما نیز همین‌گونه است. آن‌ها می‌خواهند به هر نحو ممکن با ساخت یک ورزشگاه هرچند بزرگ و بی‌استفاده دیده شوند، حتی به قیمت نابودی سرمایه‌هایی که اکنون داریم، سرمایه‌هایی که تنها نیاز به مرمت، بازسازی و نوآوری دارند. 
فریدون حسن

جوان آنلاین: سایمون کوپر در کتاب فوتبال علیه دشمن در انتقاد از مسئولان ورزش و فوتبال برزیل اینگونه می‌نویسد که «آن‌ها دوست دارند ورزشگاه جدید بسازند تا اینکه ورزشگاه‌های قدیمی را بازسازی کنند، چون اینگونه بیشتر جلوی چشم هستند و دیده می‌شوند، اما با بازسازی آنچه که دارند چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرند.»
حالا حکایت وزارت ورزش و مسئولان ذی‌ربط ما نیز همین‌گونه است. آن‌ها می‌خواهند به هر نحو ممکن با ساخت یک ورزشگاه هرچند بزرگ و بی‌استفاده دیده شوند، حتی به قیمت نابودی سرمایه‌هایی که اکنون داریم، سرمایه‌هایی که تنها نیاز به مرمت، بازسازی و نوآوری دارند. 
مسئله ساخت ورزشگاه جدید و بزرگ برای پایتخت همچنان با انتقاد‌های زیادی روبه‌روست. انتقاد‌هایی که وزارت ورزش و شخص کیومرث هاشمی ظاهراً گوش شنیدن آن‌ها را ندارد و اصلاً نمی‌خواهد آن‌ها را بشنود. این را می‌توان از آخرین اظهارنظر وزیر ورزش در خصوص شرایط ورزشگاه آزادی متوجه شد که می‌گوید: «منتظر تکمیل بودجه هستیم تا مابقی کار‌های اجرایی آن را انجام دهیم.»
ساخت ورزشگاه بزرگ، آن هم در جنوب تهران با فاصله زیاد از شهر هیچ توجیه اقتصادی و فنی ندارد، در‌حالی‌که کشور‌های دیگر به ساخت مجموعه‌های کوچک و پربازده روی آورده‌اند و از آن‌ها به بهترین شکل ممکن استفاده می‌کنند، اینجا یک دستور رئیس‌جمهور کافی بود تا آقایانی که تنها مدیر هزینه کردن هستند، نه مدیر تدبیر و آینده‌نگری دست به کار شوند و طرح ساخت یک ورزشگاه بزرگ را با همکاری چینی‌ها بریزند تا میلیاردها‌میلیارد هزینه شود و معلوم نباشد که به نتیجه می‌رسد یا نه.
این مسئله در حالی رخ می‌دهد که اخیراً عربستان ورزشگاهی را احداث کرد که به لحاظ ظرفیت تماشاگر و مساحت کلی چیزی در حد و اندازه‌های ورزشگاه تختی و شهید شیرودی است. با این تفاوت که در آن از آخرین تکنولوژی‌ها و نوآوری‌ها استفاده شده است. مسئله درست همین‌جاست. وزارت ورزش و شخص کیومرث هاشمی در حالی اصرار بی‌جا و غیرمنطقی روی ساخت ورزشگاه بزرگ در جنوب شهر تهران و در غیردسترس‌ترین مکان ممکن را دارند که واقعاً ما نیازی به چنین ورزشگاهی نداریم و اگر آقایان وزارت‌نشین هم و غم خود را صرف بازسازی و تجهیز همین ورزشگا‌های موجود کنند بسیار بهتر و پرفایده‌تر خواهد بود. 
حالا و بعد از تمام این حرف‌ها، سؤال این است که وزیر ورزش منتظر تکمیل کدام بودجه مانده تا به ورزشگاه بزرگ پایتخت برسد؟ چگونه است که هاشمی برای ساخت یک مجموعه جدید و حتما بلااستفاده هیچ حرفی از کمبود بودجه و انتظار برای تأمین آن نمی‌زند، اما وقتی کار به بازسازی و تجهیز ورزشگاه‌های موجود می‌رسد ناگهان یادش می‌افتد که بودجه ندارد؟! 
وزارت ورزش در حالی به دنبال ساخت ورزشگاه جدید است که ورزشگاه تختی را با شهرداری برای ساخت اتوبان تهاتر و ورزشگاه شهید شیرودی را هم مدت‌هاست که به حال خود رها کرده است و این داستان برای ورزشگاه آزادی هم در حال تکرار است! اینکه وزارت ورزش دانسته یا ندانسته چنین برنامه‌ای را دنبال می‌کند، موضوعی است که در آینده مشخص می‌شود، اما حقیقت این است که ساخت ورزشگاه جدید و اهمیت ندادن به ورزشگاه‌های موجود که سرمایه ملی محسوب می‌شوند، کلاه کشادی است که سر کشور می‌رود و بیت‌المال را چوب حراج می‌زند. البته این مسئله برای خیلی‌ها نام و نان خواهد داشت، اما قطعاً سودی به حال ورزش کشور ندارد.

برچسب ها: ورزشگاه ، پایتخت ، فوتبال
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار